'' En uzun yollar bile tek adımla başlar'' demiş Lao Tzu. Aramızda şu fotoğrafa bakıp huzura eren tek insan ben olamam.Evet uzun yolun müptelasıyım. Hayatımın analizini yaptığım yerlerdir uzun yollar.Akan giden şeritler,geçip giden elektirik direkleri,uzayıp giden tren yolları boyunca kulağında ruhunu okşayan bir müzik.Durmadan düşünürsün camdaki aksinden hayatın geçer yanlış ve doğruları yan yana dizer sonuçlara varırsın..
Çocukluk günlerimde uzun yollar benim tutkum olmuştu.Arabamızla giderken yol bitene kadar ön koltuklara tutunup ayakta durur yolu izlerdim saatlerce.Annemin ''otur oğlum artık''demesini bile önemsemezdim.Hatta küçüklük hayalimdi başkasının hayalleri aksine uzun yol otobüs şoförü olmak.
Hayatımdaki en uzun yolculuğumu sevdiğim bir arkadaşımın beni arayarak ''yarın geliyorum,işinden izin al,uzun yola gidiyoruz'' demesiyle başladı.Altımızda araba bagajında iki kişilik bir çadır..10 gün sürdü.Binlerce kilometre katettik.Onlarca insan tanıdık,yüzlerce yer gördük.Hayata dair o kadar çok şey kazandırdı ki bu uzun yolculuk en önemlisi de arkadaşlığımız ,dostluğumuz kardeşliğe döndü.
Birçok yazarın,şairin bu yüzdendir yola bağımlı olmaları..Uzun yol bir ibadettir zaman zaman.Huzura doğru yol aldığınız..Jack Kerouac' ın dediği gibi
''Yolda özgürlük vardı.
Yolda hayatın anlamı.
Yolda aşk vardı ve bazen sadece seks
Yolda parasızlık,açlık vardı
Bazen çözümsüzlük,kargaşa,kalleşlik.
Yolda bir arayış vardı,çoğu cevapsız.
Ve yolda çoğu zaman masmavi bir gökyüzü.
Zümrüt yeşili çayırlar,
Ve sonsuz bir kızıllık vardı.''
ConversionConversion EmoticonEmoticon